Ominum Opus (e-magazine) 5/23/2012

αναδημοσίευση άρθρου του κ. Κ. Παπαχατζή, Γενικού Διευθυντή, ΑΝΑΔΕΙΞΗ στην δημοσιογράφο κ. Μ.Μπαγιώτα

- το τελευταίο διάστημα λόγω της κρίσης αρκετοί έλληνες σκέφτονται να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό, για επαγγελματικούς λόγους. Συμβαίνει αυτό στην πράξη?

Η αυξημένη ανεργία που πλήττει την ελληνική αγορά έχει οδηγήσει αρκετούς στην σκέψη αυτή. Ωστόσο για διαφορετικούς λόγους, δεν έχει γίνει ακόμα πράξη.
Οι ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό, αυτή την περίοδο προσπαθούν να μειώσουν τα λειτουργικά τους κόστη και δύσκολα θα στελεχωθούν με επαναπατριζόμενο προσωπικό από την Ελλάδα. Οι όποιες ανάγκες τους θα καλυφθούν από τις τοπικές-βαλκανικές κατά κύριο λόγο - αγορές που είναι σαφώς και οικονομικότερες.
Σήμαντικό εμπόδιο αποτελούν και τα εφόδια αλλά και η προυπηρεσία που μεταφέρει ένας έλληνας στο εξωτερικό. Πόσο ανταγωνιστική μπορεί να είναι η εμπειρία του, σε ποιες - γνωστές-εταιρείες αποκτήθηκε, πόσο αξιόλογο είναι το επίπεδο των σπουδών και γνώσεων του (αγγλικά, υπολογιστές κλπ).
Δεν αρκεί πάντα η επιθυμία, ο κανόνας της προσοφράς και ζήτησης είναι σκληρός και ισχύει σε όλες τις χώρες, ενώ ο πήχης των απαιτήσεων των επιχειρήσεων ανεβαίνει συνεχώς καθώς και αυτές πρέπει να είναι ανταγωνιστικές στο νέο επιχειρηματικό περιβάλλον. Για να μπορέσει λοιπόν ο έλληνας εργαζόμενος και ειδικά ένα στέλεχος, να σταθεί επιτυχώς στο εξωτερικό, θα πρέπει να υποστηρίξει και ο ίδιος τον εαυτό του αναβαθμίζοντας συνεχώς τα προσόντα του.

-η κατάσταση έχει βελτιωθεί στην αγορά εργασίας του εξωτερικού?

Στην παρούσα φάση, η κατάσταση δεν είναι καλύτερη ούτε στο εξωτερικό. Οι συνθήκες παραμένουν παντού δύσκολες και συχνά οι όροι οδηγούν σε ευέλικτα μοντέλα εργασίας που δεν εξασφαλίζουν έναν μετανάστη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για παράδειγμα, αρκετές εταιρείες στην Μεγάλη Βρετανία κλείνουν νέα συμβόλαια με ετήσιες αποδοχές για συγκεκριμένες ώρες εργασίας. Αυτό πράκτικά σημαίνει ότι μπορεί μια εταιρεία να δώσει 60.000 ευρώ ετήσιες αποδοχές και να δεσμεύει τον εργαζόμενο για 2.000 ώρες εργασίας. Έτσι συχνά και ανάλογα με την εποχικότητα, καλείται ένας εργαζόμενος να εργάζεται για μια περίοδο 10-12 ώρες ημερησίως χωρίς υπερωρίες, να μην εργάζεται στην συνέχεια για 2-3 μήνες και να επιστρέφει στην εργασία του όταν τον καλεί ο εργοδότης. Άλλες εταιρείες επιλέγουν την ανάθεση έργου, δηλαδή υπογράφουν μια σύμβαση, και μόλις ολοκληρωθεί το έργο, λύεται και η συνεργασία αφού δεν υπάρχει πλέον λόγος περαιτέρω παραμονής ενός εργαζόμενου.

- τα πράγματα είναι καλύτερα για τους νέους που σπουδάζουν στο εξωτερικό?

Ένα σημαντικό ποσοστό του 20% περίπου που σπουδάζει στο εξωτερικό, αποφασίζει να παρατείνει τις σπουδές του, θέλοντας έτσι να αξιοποίησει την ευκαιρία που του δίνεται για να εργαστεί σε κάποια εταιρεία (συνήθως μέσω πρακτικής άσκησης στην Μ.Βρετανία) ή να καθυστερήσει την επιστροφή του στην Ελλάδα για ευνοικότερες χρονικές και οικονομικές περιόδους, συχνά όμως επιβαρύνοντας τον οικογενειακό προυπολογισμό.